ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Η Αντριάνα συχνά γράφει κείμενα ή μουσική και σκηνοθετεί ή συνδημιουργεί παραστάσεις διαφόρων ειδών. Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί σε χώρους σε όλον τον κόσμο όπως σε Αγγλία, Σκωτία, Βόρεια Ιρλανδία, Ελλάδα, Ολλανδία, Γερμανία, Γαλλία, Η.Π.Α., Ινδία, κ.α. Εδώ μπορείτε να βρείτε μικρά δείγματα από τέτοιες παραστάσεις.

Αυτό είναι ένα τρίλεπτο δείγμα από το "Lovyrinths", μια μουσική παράσταση διάρκειας περίπου μίας ώρας, για την οποία η Αντριάνα έγραψε τα κείμενα και επίσης συν-σκηνοθέτησε σε συνεργασία με τον συνθέτη και περφόρμερ Θανάση Δεληγιάννη. Το "Lovyrinths" παρουσιάστηκε στο Orgelpark, στο Amsterdam από τα σύνολα I/O και Genesis. Είναι μια παράσταση για τον έρωτα και τις αναπόφεκετες πτώσεις του. Πέφτω στον έρωτα κάποιου. Μου την πέφτουν. Την πέφτω. Κάποιος προσπαθεί να με ρίξει. Ή απλώς πέφτω. Κρυφοκοιτάζουμε μέσα σε αυτό το καλειδοσκόπιο φθοράς και βλέπουμε εραστές μόνους, εραστές σε ζεύγη, αλλά επίσης μια ανώνυμη μάζα εραστών. Εδώ η επιθυμία συναντά το όνειρο της "συνταγής". Όλοι οι εραστές ψάχνουν τα σωστά συστατικά για να φτιάξουν το τέλειο λαβ στόρυ. Είναι επιδειξιομανείς που προσπαθούν επιδεικτικά να κρύψουν τη μελαχολία τους πίσω από μαύρα γυαλιά, είναι πεπεισμένοι πως απόψε είναι οι νύχτα που θα τους φιλήσουν (κάθε νύχτα), προσποιούνται πως είναι υπομονετικοί, περιμένουν, προσπαθούν να κάνουν τον αγαπημένο τους να περιμένει, εμπιστεύονται, ονειρεύονται, σβήνουν τα εγώ τους και τα αντικαθιστούν με δανεικά εγώ, προσπαθούν να καταλάβουν και απαιτούν να τους καταλάβουν. Όλα μάλλον επικίνδυνα παιχνίδια. Και όσο πιο μεθοδικά και συνειδητά προσπαθούν, τόσο πιο παταγωδώς αποτυγχάνουν, τόσο πιο παταγωδώς πέφτουν. Η απελπισμένη τους ευφορία τους σπρώχνει στην χειριστικότητα με σκοπό να αποκτήσουν το αιώνιο. Αγνοούν τη βαρύτητα του χρόνου γιατί θέλουν να αιωρούνται στον αιθέρα του έρωτα για πάντα. Όμως το μόνο που είναι αιώνιο είναι η ίδια η πτώση. Και δεν μπορεί κανείς να τη χειριστεί. Ούτε καν να την επαναλάβει. Ο έρωτας είναι πάντα μια έκπληξη, ακόμα και στην μπανάλ εκδοχή του. Ο Douglas Adams πίστευε πως το μυστικό του να καταφέρεις να πετάξεις έγκειται στο να καταφέρεις πέφτοντας να αστοχήσεις και να μην πετύχεις το έδαφος. Ίσως ήταν ερωτευμένος όταν το έγραψε αυτό.

Μια συλλογή φωτογραφιών από την παράσταση του "Επίκυκλου" του Γιάννη Χρήστου στο 1ο Soundacts Festival το 2015 στην Αθήνα. Η παράσταση σκηνοθετήθηκε από την Αντριάνα και κατασκευάστηκε σε συνεργασία με μέλη του Oiseaux Bizarres Ensemble και της ΦΥΤΙΝΗΣ.

Διαβάστε μια συνέντευξη σχετική με την παράσταση κάνοντας κλικ εδώ. Επισκεφθείτε το σάιτ του Soundacts και δείτε περισσότερες φωτογραφίες και βίντεο της παράστασης κάνοντας κλικ εδώ.

Η Αντριάνα συνεργάζεται με το συνθέτη Θανάση Δεληγιάννη πολύ συχνά και έχουν δουλέψει μαζί πάνω σε αρκετά πρότζεκτ σύγχρονης όπερας. Μία από αυτές είναι η "Αδράστεια", για την οποία έγραψε το λιμπρέτο και παρουσιάστηκε στο Άμστερνταμ. Σημεία έμπνευσης της όπερας ήταν τα επεισόδια του 2008 στην Αθήνα και ο μύθος του Διονύσου, με τον Πενθέα και την Αδράστεια ως τους δυο κεντρικούς χαρακτήρες. Μπορείτε να διαβάσετε το λιμπρέτο της όπερας στο περιοδικό λ_ink κάνοντας κλικ εδώ.